23-12-2024: Efficiënt communiceren
Publicatiedatum: 23-12-2024
In zijn brief van 19-12-2024 schreef Regiodirecteur MKB Groningen/Emmen W.P. v** d** M*** dat hij zich "namens het ministerie van Financiën, de Belastingdienst" tot mij wendde over deze website. Zouden ze bij de Belastingdienst inmiddels denken dat zij het ministerie van Financiën zijn? Krijgen ze last van grootheidswaanzin? De Belastingdienst is immers slechts een onderdeel van het ministerie van Financiën. Maar het klinkt natuurlijk lekker gewichtig om het hele ministerie er bij te halen. Sja....... ik ben daar eigenlijk nooit zo van onder de indruk, van dat soort gewichtige termen, immers.... Koning, Keizer, Admiraal...... ach, jullie kennen hem vast nog wel, die ene variant op de Popla-reclame van vroeger;-)
Ik besef mij dat het deze dagen, zo (bijna) tussen de kerstkransjes en oliebollen in, wellicht niet de meest handige tijd is om eens een stukje te schrijven rechtstreeks naar de minister van Financiën, maar dat zou de communicatie wél een stuk efficiënter maken. En ik hou van efficiënt communiceren. Daarbij.... ik ga er van uit dat de Regiodirecteur tóch niet op mijn uitnodiging in gaat. Hij heeft immers al meer dan een jaar de tijd gehad om tot een oplossing te komen, maar heeft steeds positie gekozen náást zijn inspecteur/teamleider, dus lijnrecht tegenover mij. Dus waarom zou hij nu ineens wél tot een oplossing willen proberen te komen?
Hoe dan ook, een brief of e-mail aan de minister en de staatssecretaris, over de vooringenomenheid waarmee de inspecteur/teamleider mij een tweetal door de rechtbank aangekondigde aanvullende dwangsommen door de neus heeft geboord, kan in ieder geval geen kwaad. Een meer algemene aanvulling over hoe de Belastingdienst in de praktijk omgaat met (lees: probeert uit te komen onder) de hele dwangsomregeling is ook een mooi punt om eens bij minister en staatssecretaris onder de aandacht te brengen. Het was immers diezelfde vooringenomen inspecteur/teamleider die op 12-05-2023 zonder blikken of blozen vertelde dat ze "wel vaker" bezwaarschriften afwijzen als ze in tijdnood komen door dwangsommen. En in mijn geval ben ik tot twee keer toe, door twee verschillende medewerkers en op twee verschillende momenten, "gevraagd" om mijn ingebrekestellingen in te trekken, waarbij gelijk óók de gevolgen werden geschetst als ik ze niet zou intrekken. Wat heeft die dwangsomregeling in de huidige opzet dan nog voor zin? Op deze manier wordt het doel, bescherming van burgers tegen te lange besluitvormingsprocessen bij de overheid, immers slechts op gekunstelde wijze bereikt en dat kan niet de insteek zijn.
Nu weet ik wel, dat tegenstanders van die dwangsomregeling dan zullen zeggen: "Maar je wilde toch graag snel een reactie?" Uiteraard wil je als burger graag snel een reactie, maar niet op een manier die je rechten op een zorgvuldige besluitvormingsprocedure schaadt. We mogen ook niet vergeten dat op het moment dat het ingebrekestellingsformulier wordt ingestuurd, het overheidsorgaan (in dit geval: de Belastingdienst) al 18 weken de tijd heeft gehad om het bezwaarschrift te behandelen en voordat de dwangsom begint te lopen hebben ze nóg eens 2 weken de tijd. In totaal dus 20 weken, voordat het getreuzel geld begint te kosten. Dan nog even snel afwijzen, op fiscaal dubieuze gronden, zonder hoorgesprek en zonder dossierinzage, heeft niets meer met een zorgvuldige besluitvormingsprocedure te maken. En als er dan óók nog sprake is van - bewezen - vooringenomenheid, dan is het klip en klaar dat het enige doel is om onder die dwangsom uit te komen. Niet omdat het mag, maar omdat het kan. En dus moet dat gewoon niet meer kunnen. Het is - ook zonder vooringenomenheid - namelijk gewoon een vorm van misbruik van bevoegdheid en dat is in strijd met de Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur.
Google is my best friend en Google heeft een grote database met e-mailadressen. Dus ik zal in de komende dagen eens gaan broeden op een berichtje voor de minister en de staatssecretaris.